روی وبلاگم موزیک گذاشتم... محسن چاوشی از آلبوم "یه شاخه نیلوفر"... شبیه حالمه این آهنگ...
داشتم فکر میکردم خیلی ها از من خوششون نمیاد، خیلی ها منو تایید نمیکنن، خیلی ها از من متنفرن، اصلن خیلی جاها توی جامعه عملم مطروده، همه ی اینا درست ولی تجربه بهم نشون داده فقط اونایی که توی زندگی شخصی شون مشکل دارن و یا مشکلات روحی و خانوادگی و مخصوصن مشکلات زناشویی میان اینجا توی وبلاگ بهم فحش میدن. انگار من شدم یه عروسک صامت و بی دست و پا بجای اونی که زندگیشون رو سوزونده و همه ی عقده هاشون رو سر من خالی میکنن. شایدم حق دارن و این یه عکس العمل معمول آدمونه باشه. البته اگر برای نفرت شون حق داشته باشن، ولی بدون شک برای فحش و توهین ها حقی ندارند.